Redemption
Mariana Luiza
(2023)
In 1911 onthulde Brazilië zijn ambitieuze nationale project tijdens het Universeel Congres van Rassen in Londen. De Braziliaanse bevolking zou binnen een eeuw of drie generaties voornamelijk wit zijn. Hiermee zou men volledig de zwarte en mestieze bevolking uit zijn samenstelling verwijderen. Het schilderij Ham's Redemption (A Redenção de Cam), met in het midden van het kader een zwarte grootmoeder, een mestieze moeder, een witte vader en hun lichtgekleurde baby, werd tijdens het congres tentoongesteld als symbool van de ideologie van raciale witwassing in Brazilië. "De zwarte die in de derde generatie door het mengen van rassen wit wordt."
Meer dan 110 jaar later bekritiseert maker Mariana Luiza - die zichzelf identificeert als Zwart - het Braziliaanse beleid van raciale witwassing en biedt ze een poëtisch, tegen-koloniaal antwoord op dit schilderij in een meeslepende installatie. Redemption transformeert ruimte, beeld, geluid en geur in een labyrint. Aan het begin van de reis is de ruimte overspoeld met archiefbeelden. Naarmate de verkenning vordert, bevinden we ons in een donkere en diepe holte van Kalunga, of het centrum van de aarde. We zien een alternatieve bestemming voor Ham's Redemption en ontmoeten de kosmovisie van de Bantoe-beschaving in Brazilië. Hier is de ervaring van tijd niet langer lineair; in tegenstelling tot wat de Bantoe geloven, buigt en herhaalt deze zich.