Sedimentary Rock (Rotterdam)
Esther Kokmeijer
(2020)
Sedimentary Rock, Rotterdam ) is een installatie met cilindrische proefstukken beton en houten bekistingen. Deze proefstukken bevatten onder andere glas, plastic, metaal, hout, botten en andere onbekende materialen. Ze zijn opgegraven uit de grond van een omheind terrein van 300 hectare groot in het noordoosten van Rotterdam. Dit braakliggende stuk grond bedekt met een dikke laag beton werd voor het laatst gebruikt door de Rotterdamse Beton Centrale. Dit bedrijf produceerde beton en had daarvoor een geheim, gepatenteerd recept waarin afval en andere giftige stoffen verwerkt werd.
De proefstukken zijn 80 cm lang en fungeren als hedendaagse artefacten die het verhaal van de verborgen en complexe geologie en geschiedenis van dit stuk grond vertellen. Ook vertellen ze een belangrijk deel van het verhaal van de stad Rotterdam – een stad die getuige was van massale vernietiging tijdens het bombardement in 1940, met vervolgens de naoorlogse wederopbouw, en de uitgebreide verstedelijking. Net als natuurlijk sedimentair gesteente, bevatten deze kunstmatig geproduceerde proefstukken beton veel kennis die normaalgesproken onzichtbaar blijft voor de bewoners van een bepaald gebied.
Dit werk is ontstaan tijdens het project “If Paradise Is Half As Nice” (Ipihan) dat plaatsvond in augustus 2020. Een groep beeldend kunstenaars kampeerde toen zes weken lang op deze dikke betonplaat in Rotterdam voor onderzoek.