Prime Spectrum
Manfred Robert Schroeder
(1968)
Manfred Robert Schroeder raakte geïnteresseerd in computergrafieken gedurende zijn directeurschap bij het Acoustics and Speech Research Laboratory bij Bell Telephone Laboratories. Bij het maken van grafieken streefde hij ernaar om met behulp van computers tot een beeld te komen dat niet door een persoon getekend of geschilderd kon worden. Hij was op zoek naar datgene wat de computer onderscheidde van de menselijke hand. In deze zoektocht kwam hij tot het creëren van beelden die men van dichtbij anders interpreteert dan van veraf. Zo maakte hij bijvoorbeeld een grafiek die opgebouwd was uit letters en woorden, maar waar men vanaf een grotere afstand een oog in verbeeld zag.
Dankzij een aantal collega’s bij Bell raakte Schröder al vlug geïnteresseerd in het maken van grafieken voor puur artistieke doeleinden. De kennis vanuit zijn achtergrond als natuurkundige nam hij echter mee. Terugkerende thema’s in Schröders werken zijn bijvoorbeeld de theoretische relaties tussen getallen en priemgetallen.
Zo ook in het hier getoonde werk, Prime Spectrum (1968). De grafiek is het resultaat van een Fouriertransformatie van de verdeling van paren relatieve priemgetallen. De Fouriertransformatie is een methode om bepaalde wiskundige informatie om te zetten in een visuele weergave van deze informatie. Dit gebeurt in de vorm van een continu spectrum van frequenties, wat resulteert in dit stervormige beeld. Om dit werk te produceren kreeg Schröder hulp van een van zijn programmeurs in opleiding, die hiervoor het computercentrum een middag moest sluiten om alle processors op elkaar aan te kunnen sluiten. Zelfs de grootste machine van Bell had in die tijd namelijk niet genoeg geheugen om een Fouriertransformatie van dit formaat te produceren – iets wat tegenwoordig voor de eenvoudigste laptop geen enkel probleem is.