Het werk van Thomas Zipp draait om het idee dat geen enkel mens ‘normaal’ is: ‘Ik geloof dat iedereen op zijn eigen manier een freak is. Dat moeten we leren accepteren.’ Hij schept in zijn exposities vaak een donkere en ongemakkelijke wereld waar je verdwaald lijkt te zijn in een ongure psychiatrische inrichting. Zipp’s overtuiging is dat ieder mens het vreemde en afwijkende zou moeten omhelzen, de controle loslaten. Volgens hem bevindt zich precies daar ook het potentieel van de kunst.
Dit duistere portret is afkomstig uit de tentoonstelling ‘Beyond the Superego’ die plaatsvond in galerie Krinzinger in Wenen (2011). In deze expositie waren twee zalen ingericht als een klinisch laboratoria. Er hingen onder andere foto’s waarop een elektroshockbehandeling werd nagespeeld.
Het motto van de tentoonstelling luidde: ‘If I cannot move the gods of the upper world, I will be able to move the underworld.’ Hij ontleende deze zin aan de klassiek studie The Interpretation of Dreams van Sigmund Freud. En er was nog een citaat van Freud te lezen in deze tentoonstelling, een tekst die was neergekrabbeld in een wiebelig handschrift alsof dokter Freud zwaar onder de medicijnen zat: ‘It is impossible to resist the impression that people commonly apply false standards, seeking power, success and wealth for themselves and admiring them in others, while underrating what is truly valuable in life. Yet in passing such a general judgment one is in danger of forgetting the rich variety of the human world and its mental life. (…)’
Het portret A.B.: Boresight Error (2011) toont een geschilderd gezicht tegen de achtergrond van een zeefdruk. De afkorting A.B. staat voor ‘Abstraktes Bild’, de Duitse woorden voor ‘abstract schilderij’. Onder levende wezens is het menselijk brein als centrum van zintuigen, emoties en intenties ongeëvenaard in zijn complexiteit. The brain as the center of the senses, feelings and motivations is unmatched in its complexity among living beings. Door dit complexe systeem worden schokken gejaagd om het in orde te krijgen, pillen om extreme kanten van denken en gevoel te dempen. Maar is het niet beter om te beseffen dat er geen norm is, dat gekte een kant van normaal zijn is?
(bore-sight = aanpassingen om het zicht optimaal te maken, bijvoorbeeld bij instrumenten als geweren, microscopen)