Catalogus You want it darker

'De samenleving waarin u leeft, heeft als doel u te vernietigen. U hebt met haar hetzelfde voor. Het wapen dat zij zal gebruiken heet onverschilligheid. U kunt u niet dezelfde houding permitteren. Dichters, in de aanval!' (citaat uit ‘Leven, lijden, schrijven - methode’ van Michel Houellebecq)

Aimee Zito Lema (1982) werd geboren in Amsterdam maar groeide op in Argentinië en de politieke achtergrond van het land van haar vader sijpelt door in haar werk. Tot 1983 voerde óf de regering óf de militaire Junta een keihard bewind met corruptie en grote economische problemen tot gevolg. Tegenstanders van het regime verdwenen met de regelmaat van de klok. De geschiedenis kleefde aan haar ouders en liet daarna ook Aimee Zito Lema niet los. De herinneringen, de ooggetuigenverhalen, de stemmen van de dwaze moeders wiens kinderen waren verdwenen klinken door in de stille afbeeldingen van die gruwelijke tijd. Zito Lema gebruikt deze archieffoto’s om zowel het verleden als het proces van het herinneren te onderzoeken. Hoe leef je verder met deze rugzak vol zware bagage, als land, als mens?

Een papierrestaurateur vertelde haar dat papier een geheugen heeft, het onthoudt zijn kreukels en vouwen of een opgerold bestaan. In The subversive body draagt het papier de herinnering aan de afdruk van haar eigen lichaam. Zo brengt de afbeelding en de imprint in het papier het verleden samen met het heden. ‘Het verleden is agressief en gulzig en kan alles binnen een paar seconden oplossen.’
De papieren zijn op een houten plateau geschikt zodat de associatie met een doodskist onvermijdelijk is. ‘Een confronterend beeld, dat niet alleen het verdwijnen van de lichamen maar ook de onmogelijkheid van de exacte herinnering eraan pijnlijk zichtbaar maakt’, schrijft Yasmijn Jarram over The subversive body.
Vanuit haar persoonlijke invalshoek brengt Aimee Zito Lema het verleden weer terug naar het heden, middels de aangetaste beelden wijst zij ons er ook op dat de pijn in de harten van velen nog altijd voelbaar is.