Door Hanne Hagenaars

‘Henri is een jaar. Hij ligt met vuile luiers op de grond; hij krijst. Zij moeder loopt met klakkende hallen heen en weer door de betegelde ruimte, op zoek naar haar bh en haar jurk. Ze is bang om te laat te komen voor haar afspraakje van die avond. Ze wordt gek van dat kleine ding vol stront dat daar op de tegels te keer gaat. Ook zij begint te krijsen. Ook zij begint te schreeuwen. Henri’s gekrijs verdubbelt. Dan vertrekt ze.’ (Michel Houellebecq)

Ouderwetse schoolkaarten hingen los in de ruimte of aan de muur tijdens de expositie Motherland van Olga Balema. De ouderwetse kaarten staan vol gegevens die hun waarheid allang hebben verloren. Grenzen zijn verschoven, landen opgeheven en steenkolen worden er al lang niet meer gewonnen. Ieder die een moment achterom kijkt in de tijd beseft dat nationaliteit geen vaststaand gegeven is, toch houden we ons er aan vast als een laatste reddingsboei.

De wereld is in voortdurende beweging. Balema verfde de kaarten weg onder verschillende lagen verf en vervolgens smeerde ze er een viezig latex op en er hangen latex borsten slap naar beneden. Het moederland is uitgeput. De borsten zijn verschrompeld, er zal geen melk meer uit komen. Vaderland is de plek waar iemand is geboren en getogen, het land van herkomst. Vaderland is verbonden met natie en patriottisme. Het woord ‘moederland’ zit vast aan de koloniën, gebieden waar we eigenlijk niets te zoeken hebben en waar zorg naar toe zou moeten gaan. Maar het moederland laat het vaak afweten, het neemt meer dan het geeft. Ja het moederland dat zacht en zorgend is, is een droom. Of er is de moeder die geeft en geeft tot ze volkomen is uitgeput.
‘Experience is the mother of wisdom’,
‘Failure is the mother of succes’,
‘Necessity is the mother of all invention’;
‘Motherfucker’.
Het ziet er somber uit voor de vader- en moederlanden.

“The opposition between inside and outside, between eater and eaten, is not reciprocal, but culminates in a process of ingestion that ultimately transforms our identity. Reproduce and keep making more, more for more, more more more sucking, taking everything we need from another human being, pissing on our patches so no one else can lay there, sucking from our mothers and all they can do is stay there, a nipple giving life and then we send it off to daycare. Debasing women for their reproductive powers conceptualizing the earth as a mother Mother Earth Mother Nature Mother Land Mother Tongue fear worship abuse.’ (Juliette Blightman)