Door Yasmijn Jarram

Michel Nedjar is een van de belangrijkste nog levende Franse outsiderkunstenaars. Hoewel zijn materiaalgebruik en vormentaal varieert, herhaalt hij zijn iconische figuren eindeloos: gezichten, maskers, mummies, lichamen, poppen, silhouetten, dieren en vogels komen steeds terug. In zijn snel vervaardigde tekeningen is geen tijd voor correcties.

Nedjars fascinatie voor poppen ontstond tijdens reizen naar Mexico en Guetemala. Daar kwam hij voor het eerst in aanraking met hogere magie, ambacht en de dood. Terug in Parijs maakte hij zijn eerste afgodsbeelden van afvalmaterialen. In eerste instantie oogden ze kleurrijk en komisch, maar na enige tijd kregen ze een sombere, griezelige uitstraling.

Zowel Nedjars twee– als driedimensionale werk zoekt naar menselijke trekken, die soms monsterlijk blijken. Op andere momenten heeft het werk iets van oude religieuze kunst. Nedjar legt de breekbaarheid van de menselijke identiteit bloot: de scheidslijn tussen heilige en monster is soms niet zo duidelijk, zoals de geschiedenis heeft uitgewezen.