Door Yasmijn Jarram

Zeger Reyers maakt imposante installaties waarin hij natuur en kunstmatigheid met elkaar confronteert, om het manipulatieve karakter van het huidige tijdperk te benadrukken. Alledaagse objecten worden gecombineerd met organische elementen. Zo liet hij zwammen groeien uit meubels en apparaten en deed hij stoelen zinken in de Oosterschelde, waar ze werden overwoekerd door mosselen. Reyers’ vindingrijke materiaalgebruik weet steeds te overrompelen en brengt een onbevangen blik teweeg bij de kijker.

Ondanks deze interesse in natuur en milieu velt het imposante werk van Reyers geen moreel oordeel over de manier waarop de moderne mens hiermee omgaat. Hij is er vooral in geïnteresseerd het wonder en de kracht van de natuur op een intense en soms ontregelende manier zichtbaar te maken. Hierdoor wordt de kijker zich niettemin bewust van de kwetsbaarheid die de kunstmatige omgeving - gecreëerd door de mens - in zich draagt.