Door Nadine van den Bosch

De praktijk van Alex Farrar (1986) is gebaseerd op het kunstzinnige gebruik van de tentoonstelling als gedeelde ruimte om gevoelsmatig de maatschappelijke, politieke, milieu- en economische werelden te belichamen. Zijn tentoonstellingen zijn vaak groeperingen van op zichzelf staande werken die hij ontwikkelt met een poëtisch begrip van materialen en technieken, variërend van metaalbewerking tot borduren. In recente projecten heeft hij maatschappelijke processen van doceren/leren onderzocht en interpersoonlijke relaties als iets collaboratiefs, een strategie met een open einde om de tentoonstelling als een experimentele publieke ruimte te benaderen. Alex Farrar studeerde in Leeds in het Verenigd Koninkrijk zowel aan het Leeds College of Art en de Leeds Metropolitan University. Ook studeerde hij aan de Gerrit Rietveld Academie en de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam.