A Change Is Gonna Come II
Lana Čmajčanin
(2018)
In deze video zien we een mistig en miezerig zeegezicht. Het cameraperspectief creëert een optische illusie: is de scène vastgelegd vanaf een varende boot of vanaf een vast standpunt? Op de achtergrond horen we een monoloog over een reis op de Adriatische Zee, waarin de verschillende, contrasterende betekenissen van de zee als plaats van ontspanning en schoonheid, en de zee als massagraf tot uiting komen.
Ondanks haar vloeibaarheid en voortdurende toestroom is de zee een politiek landschap waar scheidslijnen tussen nationale grondgebieden worden getrokken. De zee is niet alleen een toeristische bestemming, het is ook een migratieroute voor hen die hun land ontvluchten om aan rampen te ontsnappen, terwijl ze de hoop op hun eindbestemming gevestigd houden. De horizon van de zee is bovendien een filosofisch-poëtisch landschap en een ruimte voor contemplatie. Zoals het bevragen van de geopolitieke scheidslijnen en machtsmechanismen die bepalend zijn voor de vorming van nationale identiteiten en territoria.
Symbolisch gezien impliceert de titel van het werk transformatie, in tegenstelling tot een bijna onveranderd en statisch landschap, en roept het vragen op over de gevolgen van politieke en klimaat-gerelateerde ontwikkelingen. Tegelijkertijd biedt het werk de mogelijkheid om een nieuwe ruimte te verbeelden, een teken voor de politiek van hoop en haar utopische inscripties.