Door Imke Ruigrok & Carlota Font Castello

De zee en het leven in de zee is van zichzelf. Vanuit dit uitgangspunt is de Ambassade van de Noordzee opgericht. Hier krijgen de dingen, planten, dieren en mensen in en rond de Noordzee een stem. De Ambassade fungeert als een publieke ruimte waarin uiteenlopende denkwerelden en beroepspraktijken elkaar ontmoeten, en waar persoonlijke ervaringen en fascinaties over de relatie tussen mens, niet-mens, land en zee samenkomen. Inhoudelijke onderleggers voor de methode van de Ambassade van de Noordzee zijn het gedachtegoed van Bruno Latour alsook Anna Tsing. Beiden bepleiten een wereldbeeld waarin we alles in de levende wereld in onderlinge verbondenheid zien. Volgens Tsing is luisteren in het veld de belangrijkste methode om relaties tussen mensen en niet-mensen te kunnen traceren en te begrijpen hoe onze wereld nu in elkaar steekt.
Geïnspireerd door dit ‘luisteren’ doet de Ambassade in 2020 interdisciplinair onderzoek naar drie urgente Noordzeecasussen: Welke ontmoetingen tussen mensen en niet-mensen spelen een belangrijke rol in Noordzeekwesties? En kunnen we ons andere manieren van samenleven voorstellen? Luisteren naar Noordzeegemeenschappen en verhalen vertellen zijn de belangrijkste onderzoeksmethoden. Rond elke casus is een onderzoeksteam van drie mensen actief: een kunstenaar, wetenschapper en verhalenverteller. De huidige fase van de Ambassade is ‘Luisteren’, een tegengestelde modus operandi van het menselijke zenden. Daarna komt 'Spreken' (2021-26) en 'Onderhandelen' (2026-30). Dit is in lijn met hun interdisciplinaire aanpak met het doel dat Nederland in 2030 in staat is de zee als politieke deelnemer te zien.

Afscheid van het Holoceen
De Ambassade van de Noordzee zoekt naar manieren om afscheid te nemen van het Holoceen. We zeggen vaarwel tegen een tijdperk waarin de Noordzee en Nederlandse kustlijn zijn gevormd en betreden een wereld waarin de mens is uitgegroeid tot een ontwrichtende en vormende kracht van geologische proportie. We moeten ons in het huidige geologische tijdsgewricht - het Antropoceen - verhouden tot ontwikkelingen die ons voorstellingsvermogen ver te boven gaan. In dit werk komt persoonlijke rouw over verdwijnend leven en verdwijnende manieren van leven samen met een poging de gehele aarde in een keer te horen.