De duizelingwekkende lijnen in de tekeningen van Kim Habers roepen vele associaties op: stedelijke patronen, gedachtestromen, of woekerende vegetatie. Zelf omschrijft Habers haar werk als een zorgvuldig in beeld gebrachte binnenwereld van gedachten en emoties die een overweldigend karakter hebben, maar tegelijkertijd door concentratie kunnen worden beheerst. Ze beschouwt het tekenen als een doorgaand en dynamisch proces, dat steeds nieuwe vormen aanneemt en nieuwe betekenissen genereert. Haar werkwijze is zeer arbeidsintensief en gebaat bij afzondering. Habers gaat als maker volledig op in haar werk, maar ook als toeschouwer verlies je je in het ruimtelijke lijnenspel dat telkens andere vormen en perspectieven prijsgeeft. Volgens Habers tonen de werken aan dat je door de overlevering aan je zintuiglijke vermogens van kijken en tasten greep kunt krijgen op je identiteit en je plaats in de wereld en het leven. Voor haar zijn de tekeningen een beeldend houvast.

Kim Habers

Kim Habers