Deep Throats
Mamali Shafahi
(2022)
De serie sculpturen genaamd “Deep Throats” van Mamali Shafahi, bevatten een diepe fascinatie voor de impact van opkomende technologie op het leven en de kunst. Volgens Shafahi kan technologie binnen nieuwe generaties onze belangstelling voor het magische verleden van traditionele culturen, mythe en legendes verminderen. Daarom bouwt Shafahi bruggen tussen onze ‘hightech’ toekomst en de rijkdom van oude culturen. In Perzische fabels, zoals in veel oude culturen, zijn de hoofdpersonen dieren. Shafahi gebruikt dierlijke iconografie - die van gorilla’s, slangen, schorpioenen - omdat elke cultuur zijn eigen symbolische lezing heeft. We zien verhalen uit de hele geografie en geschiedenis hetzelfde doen: van Aesop en La Fontaine; Kalila wa-Dimna, Duizend-en-een-nacht, tot Attar van Nishapur’s De conferentie van de vogels. In het beeld “How deep is your mouth?”, in de kop van een slang, spelen twee gorillababy’s in zijn mond, de woede van de slang ontkennend. Met deze raadselachtige, beangstigende, gewelddadige en toch speelse situaties verbindt Shafahi oude fabels met de tekenfilms en videospellen die de verbeelding van kinderen in de 20e eeuw hebben gevormd.
Om het "genetisch erfgoed" binnen zijn familie te verkennen, haalde Shafahi zijn vader Reza (toen 70 jaar en zonder enige artistieke ervaring) over om te gaan tekenen. Shafahi hoopt hiermee een gedeeld creatief gen te identificeren. In zijn werk plaatst hij zijn beide ouders in de rol van acteur, kunstenaar en zelfs digitale personages. Op die manier verkent hij de implicaties van een omgekeerde ouder-kindrelatie die hij ‘wederzijdse metamorfose’ noemt: ouders creëren en voeden hun kinderen op en later transformeren de volwassen kinderen hun ouders.
Met suggestieve, seksuele of romantische titels zoals 'How Deep is your Love' speelt Shafahi met popcultuur iconen en herinneringen. Dit maakt deel uit van een missie om mythologie een aantrekkingskracht te geven op de volgende generatie, waarbij popcultuur wordt samengevoegd met geschiedenis en fabels. Gorilla's en apen worden parallel aan mensen door onze gedeelde genetische geschiedenis. Hun vreugde en woede zijn herkenbaar. Het gebruik van de fluwelen flock techniek is een verdere oproep tot nostalgie. Voor Shafahi zit het vol herinneringen. In de bioscoop zag hij de film 'Blue Velvet' van David Lynch. In de cultuur van het Midden-Oosten is het overal in verwerkt, van autostoelen tot T-shirts. Er is dus sprake van eigenwaarde: flocking lijkt op fluweel, maar het is een goedkoop substituut. Wanneer UV-licht wordt toegepast, ontstaat een nieuwe futuristische esthetiek waarin de technologie ons laat zien wat we met het blote oog niet kunnen zien.