Catalogus Dearest Y

In 2020 bracht Esther Kokmeijer een zomerresidentie door in een verlaten betonplatenfabriek in Rotterdam met haar toen vier maanden oude zoon, Kai. De residentie was een initiatief van het kunstcollectief If Paradise Is Half As Nice, dat uitmondde in een aantal projecten die kunst en wetenschap combineren.

Voor Kokmeijer was deze residentie anders dan voorgaande, omdat ze voor haar baby moest zorgen terwijl ze aan haar kunstproject werkte. Om hem te vermaken, maakte ze een enorme onconventionele babymobiel van reflectoren die ze aan een hijskraan bevestigde. De mobiel fungeerde als een kompas dat het Zuiderkruis nabootst - een groep van vier heldere sterren die als in kruis- of vliegervorm aan de zuidelijke hemel staan opgesteld. Het Zuiderkruis fungeert als een navigatiemiddel dat naar de Zuidpool op het zuidelijk halfrond leidt. Kokmeijer werkt als expeditiegids en fotograaf op Antarctica en via dit werk deelt ze haar liefde voor dit meest zuidelijke continent met haar zoon. De lengte van Kokmeijer en haar zoon, afzonderlijk en samen, zijn verwerkt in de afmetingen van de draden en balken die de kruisvormige structuur vormen.

Voor Dearest Y, en nu Kai bijna twee jaar oud is, maakt Kokmeijer een nieuwe versie van het Zuiderkruismobiel, maar ditmaal in de tentoonstellingsruimte. Ze hergebruikt op creatieve wijze industriële objecten, zoals een minigraver en reflectoren, om het babyspeelgoed in ongebruikelijke afmetingen in elkaar te zetten en plaatst daarmee ruw- en zachtheid tegenover elkaar. Op die manier werpt het werk licht op hoe moeders multifunctioneel kunnen zijn en tegelijkertijd persoonlijke en professionele verantwoordelijkheden kunnen vervullen.

Voor meer info over het IPIHAN project: https://www.ipihan.com/ipihan-10

Dit project wordt ondersteund door DMS (Duivenvoorden machine service)

Lees meer over Esther Kokmeijer