What they destroy, we will build again
Astrid Feringa
(2019)
--------------------------------------------
What they destroy, we will build again is een video-installatie en onderzoek dat de opnieuw gemaakte boog van Palmyra in Syrië gebruikt als een casestudy om landschappen van macht op te graven en om te praten over neokoloniale toe-eigening van erfgoed in een tijdperk van digitale reconstructie en hedendaagse beeldenstormen.
In mei 2015 bezetten militanten van Islamitische Staat de oude Syrische archeologische plaats Palmyra en vernietigden de meeste gebouwen, waaronder de triomfboog. Als ‘een daad van verzet’ tegen deze culturele censuur repliceerde het British Institute for Digital Archaeology de gesloopte boog. Op 19 april 2016 werd de reconstructie op ware grootte opgebouwd op Trafalgar Square in Londen en sindsdien is de boog naar verschillende steden over de hele wereld gereisd.
In zijn toespraak tijdens de onthullingsceremonie zei de (toenmalige) Londense burgemeester Boris Johnson: "What they destroy, we will build again". Deze woorden vormen een krachtig en binair verhaal dat constructie presenteert als het tegenovergestelde van deconstructie; onuitputtelijke, idealistische constructie als oplossing voor onuitputtelijke, idealistische deconstructie.
Maar creëert het herscheppen, plaatsen en onthullen van een monument geen landschap van macht, net zoals iconoclastische vernietiging een landschap van macht creëert; zowel fysiek als verhalend?