Catalogus Animalia

Huisdieren, wie had of heeft ze niet? Ze brengen bij veel mensen hun meest liefdevolle en altruïstische kant naar voren. We domesticeren dieren al duizenden jaren. Zelfs wilde dieren kunnen aaibaar en beheersbaar worden, maar welke we liefkozen en welke we eten blijkt afhankelijk van cultuur en tijdsgeest.

De tentoonstelling toont een fabelachtige dierenwereld van mythologie, voodoo, humor, historische verzamelingen en performances. De kunstenaars nodigen ons uit het wereldse schouwtoneel te bekijken met of vanuit andere hoofdrolspelers; dieren. Wat zien we wanneer we het menselijke perspectief loslaten? Kunnen we ons verplaatsen in een ander perspectief, in die van het dier?

We spreken al van het Antropoceen, het tijdvak waarin de invloed van de mens en diens ingrijpen als effect op klimaat en aarde zichtbaar zijn geworden en onomkeerbaar. Het zijn de gevolgen van een mens-centrisch wereldbeeld en handelen. Langzaam kantelt dit wereldbeeld. Er zijn initiatieven opgericht die het menselijk centrisme verlaten, en waar mensen spreken en acteren namens dieren en natuur. Denk aan Partij voor de Dieren en de Ambassade van de Noordzee.

Ondanks een aantal hoopvolle ontwikkelingen waaruit je zou kunnen afleiden dat er een veranderende relatie met natuur en dieren ontstaat, ontkomen we niet aan de minder rooskleurige kanten van onze dierenliefde. Animalia toont naast een samengaan van mens en dier, alsnog dominant en ‘superieur’ gedrag. Het consumeren, prepareren en domesticeren van dieren voert nog steeds de boventoon. We houden tegenstrijdig van dieren: de een houden we dichtbij als huisdier. De ander houden we zover mogelijk buiten beeld, om na een kort en onplezierig leven geslacht te worden - met zeer recent weer gruwelijke verhalen uit de Nederlandse slachthuizen - en te eindigen als gehaktbal.