Catalogus Animalia

Niek Hendrix (1985) combineert een veelvoud van schilderijen tot een tijdelijke groep. Als een moderne alchemist brengt hij verschillende ingrediënten bij elkaar die de menselijke nieuwsgierigheid prikkelen en die een beeldbank vormen met verwijzingen naar ruimtereizen, wetenschappelijke onderzoeken, biologie en (kunst-) geschiedenis en creëert daaruit nieuwe verbanden, verhaallijnen en beeldrijm.

Hij werkt hiervoor op paneel, aandachtig en in zeer verfijnde techniek met olieverf, nagenoeg altijd in zwart wit. Hierdoor brengt hij een eenheid van geleende beelden, hedendaags en historisch, bij elkaar. Zijn werken vormen verwijzingen naar de menselijke drang om de wereld om hem heen te verkennen. Het beeld namaken is een soort bezwering en voedt de wil om het te kunnen begrijpen. Hij stelt vragen over wat originaliteit is en hoe je je als kunstenaar tot je geschiedenis verhoudt. De toeschouwer wordt gedwongen een positie in te nemen tussen het hier en nu en de geschiedenis van beeld.