Catalogus Orgonomics

Radiance, uit 1978, is een sprekend voorbeeld van Dorothy Fadimans eclectische en idealistische benadering van het maken van films. De film bestaat uit natuurbeelden, sociologisch documentair beeldmateriaal en een scala aan caleidoscopische beelden begeleid door muziek en een dichterlijke verteller. Deze audiovisuele collage is een dromerige reflectie op hoe we licht zouden kunnen zien: als iets spiritueels of als een wetenschappelijk fenomeen. Met deze film bracht Fadiman religieuze en filosofische bronnen, kunst en architectuur samen om licht te kunnen weergeven als een universeel symbool van het leven. Fadiman zei destijds dat ze beelden uit de oude en hedendaagse culturen wilde verweven om “de visies en waarden van mensen over de hele wereld samen te voegen.” De mandala’s en polychrome beelden in deze film echoën de esthetica van de psychedelische beweging van de jaren zestig. Fadiman geeft ook toe dat de ervaringen die ze had door haar gebruik van LSD een directe invloed hebben op haar werk als filmmaker. Zij vertelt:

“Radiance is ontstaan om mijn eigen ervaring met licht over te brengen. Mijn echtgenoot en ik hadden een ritueel, waarbij we simpelweg in elkaars ogen staarden. In die tijd was LSD nog niet verboden en we legden wat op elkaars tong. Ik ging liggen, sloot mijn ogen en mijn hart opende zich met wat ik ervoer als universele Liefde. Ik hoorde een stem die vroeg: ‘Mag ik je vol laten stromen met Licht?’ Wat die verschijning ook was, ik vertrouwde hem volkomen en zei: ‘JA’. Met het woord ‘JA’ werd ik volledig overspoeld door een briljante lichtstroom. Ik voelde me elektrisch verbonden met het Universum. Toen het licht bijna ondraaglijk intens werd, strekte mijn man zijn hand uit en raakte me aan. Opeens STOPTE het. Zijn aanraking bracht me weer terug. Ik weet nu dat ik er niet aan toe was nog meer licht te ontvangen. Nu besef ik dat het de bedoeling was van deze lichtstroom om mij in staat te stellen dit licht terug te brengen naar mijn eigen wereld… en de mensen te vertellen over diens kracht. Hierna maakte ik mijn eerste film: RADIANCE: De ervaring met licht. Sindsdien heb ik nog vele films gemaakt… allemaal op hun eigen wijze gevuld met dit ‘Licht’. Het licht dat zich aan mij openbaarde door die aanraking, ruim 50 jaar geleden, is nog steeds in mij.”

In de context van Orgonomics kan deze film worden beschouwd als een werk dat onverwacht sommige van Reich zijn ideeën over orgon-energie onderstreept. Verschillende scènes roepen de uiterst levendige – bijna cineastische – beschrijvingen op van orgon-energie die Reich omschreef in zijn boek uit 1927, The Function of the Orgasm: “Orgon-energie bevat drie soorten stralen: blauwgrijze mistachtige dampen; diepblauw-violette uitdijende en samenballende lichtstippen en witgele, snel bewegende stralen van stippen en strepen. De blauwe kleur van de lucht en het blauwgrijze van de atmosferische dampen op warme zomerdagen zijn directe reflecties van de atmosferische orgon-energie. Het blauwgrijze, wolkachtige noorderlicht, het lichtverschijnsel sint-elmsvuur en de blauwachtige formaties in de lucht die onlangs werden waargenomen door astronomen door een verhoogde activiteit van zonnevlammen zijn ook manifestaties van orgon-energie.”

Lees meer over