Catalogus The House Where You Live Forever

In de afgelopen 50 jaar is het menselijk lichaam steeds een belangrijk onderwerp, symbool en medium in verschillende artistieke disciplines geweest. Met Performance Art aan het eind van de jaren ’60 en in de jaren ’70 kwam er een podium voor fysieke kunstzinnige ervaringen en voor beschouwingen op en vanuit het menselijk lichaam. Sinds die periode van artistiek pionieren, merken we nu in het post-digitale tijdperk dat kunstenaars zich ook weer bezig houden met het lichaam – maar dan in bredere en complexere zin. Deze tentoonstelling toont werk van kunstenaars die het menselijk lichaam op verschillende manieren beschouwen.

Het menselijk lichaam is het belangrijkste gereedschap van de mens om zijn of haar geschiedenis mee vorm te geven. Het is een medium om dagelijkse belevenissen mee te construeren. Met ons lichaam moeten we zien om te gaan met de steeds veranderende werkelijkheid.

Zelfs wanneer lichamen naar wens gevormd zijn, ervaren we het leven nog steeds door het membraan van het lichaam. Net zoals we de natuur ofwel voor lief nemen of juist goed beschermen, zijn de houdingen ten opzichte van het menselijk lichaam ook zeer uiteenlopend. Sommige mensen verwaarlozen hun lichaam totdat ze ziek worden. Anderen zien het lichaam echter als het allerbelangrijkst in hun leven. Hoe dan ook, met ons lichaam ervaren we warmte en kou, honger en pijn, plezier en spanning. Bij sport staat het lichaam onder extreme druk om goed te presteren. Dansers, acteurs en performers gebruiken hun lichaam om zich te uiten en met anderen te communiceren. Maar over het algemeen leven mensen zonder al te veel stil te staan bij het functioneren van hun lichaam. Pas als het lichaam niet meer goed werkt (bijvoorbeeld door ziekte) besteedt men meer aandacht aan het zieke lichaam. Meestal leven we ons leven en gebruiken we ons lichaam zonder erbij stil te staan dat het uit vlees en bloed bestaat.

Femme-Maison is een serie zeefdrukken van Louise Bourgeois, die een rechtstreeks verband legt tussen het lichaam als huis. Zelfs als het werk van Bourgeois wordt geïnterpreteerd als sterk autobiografisch en feministisch, kan het als een vertrekpunt worden gezien voor het lichaam als huis: het enige huis waar we voor altijd in zullen blijven wonen.

Deze tentoonstelling verkent het menselijk lichaam door het werk van een aantal kunstenaars te tonen die het lichaam op verschillende manieren beschouwen. Gezamenlijk vormen alle kunstenaars in deze tentoonstelling een caleidoscopisch essay van ons dierbaarste object. We moeten ons lichaam koesteren in dit tijdperk van virtuele en digitale heerschappij. De werken van deze kunstenaars herinneren ons ook aan onze obsessie voor het perfecte lichaam. En onze behoefte om het lichaam altijd beter te laten presteren.