Door Sjoerd Kloosterhuis

Pallavi Paul is sinds haar jeugd een groot liefhebber van boeken. De videokunstenaar begon haar wetenschappelijke carrière om deze reden met een studie literatuurwetenschappen. Een carrière die zij vervolgde met een master in de massacommunicatie en een MPhil in filmstudies. Momenteel combineert Pallavi Paul haar werk als kunstenaar met een PhD filmstudies aan prestigieuze School of Arts and Aesthetics, van de JNU Universiteit te New Delhi.

Pallivi Paul is sinds dat zij begon aan haar bachelor literatuurwetenschappen geïnteresseerd in de kracht en het mogelijke misbruik van taal. Deze interesse zien we ook terug in haar onderwerp keuze als kunstenaar. Paul haar video’s en installaties zijn namelijk veelal studies naar het potentieel van taal om sociale identiteiten te vormen. Dat wil zeggen hoe taal het bewustzijn van een individu zo kan beïnvloeden dat hij al dan niet het gevoel heeft om tot een bepaalde groep behoren en ook als zodanig door anderen behandeld wenst te worden. Daarbij richt de kunstenaar zich primair op experimenten met vertelkunst, poëzie en ervaringen van tijd.

Pallavi Paul haar films zijn in principe gebaseerd op documenten en zij lijken daarmee non-fictieachtige onderwerpen te hebben. Paul gaat daarbij opzoek naar het subtiele onderscheid tussen de realiteit van het document en de feitelijke werkelijkheid. Door precies dit kleine verschil op te zoeken probeert de kunstenaar een laboratorium te creëren waarin de grenzen tussen fantasie, verzet, politiek en geschiedenis worden getest. Daarbij is de kunstenaar eerder geïnteresseerd in de werking en ontwrichting van bepaalde processen dan in hun continuïteit. Paul gaat daarom in haar werk primair opzoek naar nieuwe inzichten en verklaringen die het mogelijk maken om eenzijdige verhalen te doorbreken. Om dit proces te versterken kiest ze ervoor om haar films vanuit verschillende perspectieven te monteren. Hierdoor hebben Paul haar films veelal een poëtisch karakter met beelden en stukken geschreven tekst die afwisselend worden aangevuld met delen gesproken woord, muziek of stilte.

Pallavi Pauls meest recente werk The Dreams of Cynthia (2017) is gebaseerd op het gelijknamige gedicht van de schrijver en cineast Anish Ahluwalia. De film volgt het innerlijke leven van Cynthia, verbeeld als een literair personage, een tijdmaat, een vorm van ervaring en een landschap. Cynthia is getuige van het leven van twee mensen, een beul en een kunstenaar. Hun levens in een klein dorpje in Noord-India zijn daarbij met elkaar verweven door een gedeelde geschiedenis van werk, geweld en dood. De film brengt op een subtiele manier in beeld hoe het is om binnen een cultuur te leven die het voor het individu vrijwel onmogelijk maakt om in alle openheid uit te komen voor haar of zijn genderidentiteit.

The Dreams of Cynthia is een meervoudige filminstallatie die bij Garage Rotterdam als een enkel scherm video wordt geprojecteerd.

Bewerking van originele tekst door Kerstin Winking.