Door Lieneke Hulshof

‘’De zee wordt gevoed door de rivieren en door de regen waar ze onder ligt. Haar golven overspoelen nooit de wolken en rivieren, maar als de warmte van de zon schijnt, voedt ze de wolken, de wolken de rivieren en zo is de cirkel rond in perfecte harmonie. Dat is de natuur.’’

Deze uitspraak staat symbool voor de Chinese gevechtsmoraliteit en er wordt mee bedoeld dat er in de natuur niemand wint. Het gaat namelijk niet over winnen of verliezen, maar over dienstbaarheid en overgave. In het werk ‘The Garden’ filmt Sara van der Heide haar tuin. Een jaar lang volgt van der Heide het biologische ritme van de natuur, zonder deze rondgang te storen, zonder in te breken met menselijke hand. De planten groeien, bloeien en vervallen en als van der Heide nog een jaar zou filmen, zou de film er hetzelfde uitzien, omdat de natuur eeuwig doorgaat en groter is dan wij mensen.

Bauhaus kunstenaar Paul Klee stelde dat kunst uit dezelfde bron komt als de natuur. Volgens hem zijn ze beiden onderdeel van een groter, kosmisch geheel. Van der Heide ‘s werk ‘Claim to Universality, Colour Theory Exercise 1-20’, gaat over dit idee. De serie is gebaseerd op een tekening van de leerling van Paul Klee, Lena Bergner, die ze maakte in 1927. De serie bestaat uit twintig aquarellen die de fundamentele eigenschappen van een aquarel representeren; licht en kleur. Ook in dit werk documenteert Sara een systeem dat al bestaat, ze kijkt, onderzoekt en schildert, maar laat daarbij haar mogelijke eigen ideeën over een schilderij varen omdat iemand anders die al heeft geformuleerd.