Catalogus How to disappear completely

That there / That's not me / I go / Where I please / I walk through walls / I float down the Liffey / I'm not here / This isn't happening / I'm not here / I'm not here

- Radiohead, 'How to disappear completely'

Iedereen kent de behoefte zich te onttrekken aan de alledaagse realiteit, waarin alles een vaste vorm en plaats heeft. De wens te vluchten in een denkbeeldige wereld, op te gaan in een groter geheel of los te komen van je eigen geest of gedaante. Het idee te verdwijnen spreekt universeel tot de verbeelding. Van kinderen die verstoppertje spelen tot filmpersonages die onzichtbaar kunnen worden.

In deze tijd, waarin moderne technologieën al onze bewegingen vastleggen, is het moeilijker dan ooit geworden van de radar te verdwijnen. Naast een fysieke plaats in de wereld zijn we gebonden aan een virtueel bestaan, waarin de grens tussen privé en publiek steeds verder vervaagt. De digitale 'broodkruimels' die we achterlaten tijdens online omzwervingen zweven voorgoed rond in een oncontroleerbare wirwar van structuren. In een samenleving waarin we voortdurend zichtbaar en bereikbaar (moeten) zijn, dient de fantasie te verdwijnen zich aan als onvermijdelijk tegenwicht.

In tegenstelling tot het concrete karakter van het dagelijks leven, is verdwijnen een ongedefinieerde tussenfase. Zolang we iets beschouwen als verdwenen, is er de mogelijkheid van terugkeren, vinden of gevonden worden. Het vertegenwoordigt een open einde. Ook dat wat onzichtbaar is, is niet meteen afwezig: we kunnen het enkel niet zien. Wat resteert is een gevoel, een spoor of herinnering.

In How to disappear completely geven veertien kunstenaars uitdrukking aan het verlangen de waarneembare werkelijkheid te ontstijgen. Hun werken weerspiegelen een fascinatie om het onzichtbare te vangen of het zichtbare te verhullen.