Megan Rooney's praktijk omvat schilderijen, muurschilderingen, geschreven en gesproken taal, sculpturen en installaties. In haar uiteenlopende werk wordt de toeschouwer- of hoorder vaak geconfronteerd met personages die zich in herkenbare sociale situaties en op ongemakkelijke momenten bevinden. Haar schilderijen tonen groteske lichaamsdelen en gezichten die rondzweven in pastelkleurige omgevingen vol smeren en vegen. Geverfde lippen en volle wimpers roepen het beeld op van varkensgezichten en abjecte lichamen. De naïeve schilderstijl versterkt de suggestieve sfeer van de voorstellingen, terwijl opmerkelijke titels steeds lijken te verwijzen naar achterliggende verhalen.