De installaties, sculpturen en tekeningen van Irene Kopelman komen voort uit directe observatie. Ze bestudeert landvormen, terreinen en topografie en verwerkt haar bevindingen in potlood, gouache, inkt of waterverf. Zij is geboeid door systemen van wetenschappelijke classificatie, en vooral door het (onmogelijke) vangen van ongrijpbare natuurlijke fenomenen in modellen en categorieën. De dynamiek tussen herhaling en afwijkingen staat hierbij centraal.

Voor de totstandkoming van haar werk is reizen essentieel. Kopelman beschouwt haar studio als een laboratorium: hier worden haar verkenningen voorbereid en achteraf uitgewerkt. Naast bezoeken aan geologische en natuurhistorische musea, neemt ze regelmatig deel aan wetenschappelijke expedities naar onherbergzame gebieden als Antartica en de Witte Woestijn in Egypte. Haar werken zijn als logboeken van de reizen die ze maakte.