Dario D’Aronco’s werk is geworteld in geluid en muziek. Tijdelijke zaken, die vaak een weinig fysiek karakter hebben – zoals het stemgeluid of een gedachte – vertaalt hij in verschillende media. Hierdoor krijgen ze een vastere vorm, zonder hun vluchtige karakter te verliezen. Daarbij wil D’Aronco het onderscheid tussen inhoud, vorm en drager opheffen.