In het werk van Peter Feiler lopen humor en horror door elkaar. Zijn drukbevolkte tekeningen en schilderijen tonen een veelheid aan tegenstrijdige associatieve beelden, aaneengeregen in fragmentarische scènes die aan elke logica ontglippen. Feiler weet de toeschouwer aanvankelijk te verleiden met zijn kleurrijke, behendig gemaakte werken, maar neemt je vervolgens onverbiddelijk mee op een beklemmende reis naar de donkerste uithoeken van de menselijke geest. Soms enkel gesuggereerd, soms expliciet afgebeeld komen naargeestige onderwerpen als mishandeling, marteling en verkrachting voorbij in absurde ensceneringen.
Met potlood en inkt onderzoekt de Berlijnse kunstenaar de dubbelzinnige grens tussen de zichtbare wereld en die van onze gedachten en verbeelding. Verschillende narratieve werelden vol bloederige mensfiguren en machineachtige wezens strijden om aandacht. De toeschouwer wordt uitgedaagd Feilers onnavolgbare en veelal zelfreferentiele details te interpreteren voor het creëren van hun eigen verhaal. Zelf stelde Feiler: "Ik ben geen missionaris. Ik wil mensen niet veranderen, maar misschien kan ik ze van hun stuk brengen door middel van provocatie, wat hen mogelijk inspireert iets goeds in zichzelf terug te vinden."
Omnes Redeunt ad Origines