Door Yasmijn Jarram

David Haines maakt video’s en grote, hyperrealistische potloodtekeningen op papier. Obscure internetafbeeldingen vormen de basis voor deze composities, waarin jonge mannen in mysterieuze, onheilspellende situaties figureren. Massamedia, Noord-Engelse (homo)jongerencultuur en wreedheid zijn terugkerende thema’s. Alledaagse omgevingen vol moderne logo’s en merknamen worden gecombineerd met elementen uit eeuwenoude volksmythen en –legenden. Het geeft de tekeningen een vreemd soort gelaagdheid mee. Zo kan Osiris verwijzen naar het gelijknamige skatemerk, maar ook naar de Egyptische god van de dood.

Middels zijn sceptische symbolen en verwijzingen naar vervlogen eeuwen streeft Haines naar een zogenaamd ‘pre-fotorealisme’. Dit zou tekenen moeten bevestigen als oervorm van de menselijke expressie, juist in het huidige digitale tijdperk. Aan het tekenpapier kleven vaak restjes kauwgom, bloed, speeksel en platgeslagen muggen. Waar een tekening over het algemeen wordt beschouwd als vluchtiger en minder verzadigd dan een schilderij, ogen Haines intense tekeningen monumentaal en bezwerend.