Door Yasmijn Jarram

Peter Zegveld is niet alleen beeldend kunstenaar, maar ook theatermaker, musicus en performer. Zijn fascinatie voor dynamische beeldende kunst ontstond in de jaren zestig, toen hij de beroemde tentoonstelling Bewogen Beweging in Stedelijk Museum Amsterdam bezocht. Hier maakte Zegveld kennis met de dynamische objecten van Jean Tinguely die automatische tekeningen maakten.

In de installaties van Zegveld staat de ervaring centraal. Robuuste materialen en heldere vormen worden in beweging gezet door natuurkundige principes als licht, geluid, lucht en zwaartekracht: samengeperste lucht die een grote kubus plotseling de lucht in tilt, een galopperend paard dat op een muur wordt geprojecteerd door een simpele mechanische constructie, of een steeds opnieuw vallende ijzeren bal die een boomstam voortduwt door de ruimte.

Dergelijke ‘naïeve’ constructies vormen absurde, droomachtige taferelen die zowel kinderlijk als onheilspellend ogen. Het zijn theatrale en vaak humoristische scènes met een groot verrassingseffect: hoewel de onderliggende werking vaak bewust is blootgelegd, blijven de timing en precieze uitwerking ervan onvoorspelbaar. Zo worden alledaagse voorwerpen getransformeerd tot wonderlijke machines.