Catalogus Hermetic City

Voor Inti Hernández heeft kunst een duidelijke functie: het moet een dialoog op gang brengen. Om dit te bevorderen heeft Hernández zich toegelegd op architectuur en industrieel ontwerp: twee disciplines die bij uitstek verbonden zijn met het dagelijks leven. Als kunstenaar is hij voortdurend op zoek naar gemeenschappelijkheid en samenwerking. In tekeningen en sculpturen verkent hij de sociale betekenissen van klassieke ontmoetingsplaatsen, zoals een amfitheater of plein, die hij vaak verbeeldt in cirkels, dwarsdoorsneden en assen.
De driedimensionale werken ogen als ingewikkelde houten constructies vol trappen, plateaus en spiegels. Vaak bestaan deze bouwsels maar voor een deel daadwerkelijk: de spiegels hebben als taak de creaties op illusionaire wijze compleet te maken. Door zich fysiek tot de werken te verhouden, kan de toeschouwer ze als het ware tot leven wekken: de cirkel wordt pas rond in dialoog met de toeschouwer. Spiegels hebben daarnaast een eigen fundamentele functie, namelijk die van confrontatie en zelfreflectie. Door een ruimtelijke relatie aan te gaan met de constructies ontmoeten toeschouwers zichzelf en elkaar. Met deze werkwijze ontlokt Hernández hen dromen, ideeën, spontaniteit en initiatief.
Een duidelijk voorbeeld van Hernández’ visie is het werk 'Encounters (Icetrays)' uit 2010. Het bestaat uit mallen voor ijsblokjes in de vorm van de Engelse en Spaanse woorden voor ‘vriend’ en ‘vijand’. Beide zullen smelten in een glas drank, waardoor ze samengaan in een nieuw gemeenschappelijk doel. Zo sluit Hernández’ werk aan bij zijn eigen visie op het leven als een oneindige en terugkerende stroom van energie: de vraag moet niet zijn wat wij eruit kunnen onttrekken ter verrijking van ons eigen leven, maar wat wij eraan kunnen bijdragen.